Διαταραχές επικοινωνίας

diataraxes

εισαγωγικά

Γλώσσα είναι η έμφυτη ικανότητα του ανθρώπου  να εξωτερικεύει με λέξεις αυτό που σκέφτεται, ώστε να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του στο πλαίσιο μιας γλωσσικής ικανότητας.

Ο  Hegel διέκρινε πρώτος τη γλώσσα σε λόγο και ομιλία. Ο λόγος έχει κοινωνικό χαρακτήρα και λειτουργεί σαν σύστημα που ο άνθρωπος το μαθαίνει στα πρώτα χρόνια της ζωής του και το εφαρμόζει για να επιτύχει την επικοινωνία του με άλλα μέλη της γλωσσικής κοινότητας. Ο λόγοςείναι ανεξάρτητος από τη γλώσσα.

Η λέξη γλώσσασημαίνει τη διαδικασία της λειτουργίας της ομιλίας.

Η ομιλίαδιαφοροποιείται από το λόγο, γιατί σε αυτήν υπάρχει το θέμα της επιλογής στο φωνητικό, συντακτικό, λεξιλογικό τρόπο που θα εκφραστεί. Η ομιλία είναι ψυχοφυσική πραγματικότητα, προσιτή στις αισθήσεις. Ο λόγος διακρίνεται για τη μόνιμη και σταθερή υφή του, ενώ η ομιλία μπορεί να χαθεί από διαφορετικές αιτίες. Η απώλεια ικανότητας για ομιλία δεν σημαίνει απώλεια γνώσης του λόγου, άρα και απώλεια ικανότητας για ομιλία. Η γλωσσική εξέλιξη συντελείται σε τρία επίπεδα:

α. φωνολογικό

β. συντακτικό.

γ. σημασιολογικό.

Τα προβλήματα στην γλωσσική εξέλιξη ενός παιδιού παρεμποδίζουν τη σωστή χρήση της μητρικής γλώσσας στα τρία ανωτέρω επίπεδα.

Τα γλωσσικά προβλήματα, οι γλωσσικές δυσλειτουργίες και γλωσσικές διαταραχές εμφανίζονται συχνά σε άτομα με φυσιολογικές  «εν δυνάμει» ατομικές ψυχοφυσικές προϋποθέσεις, δηλ. γενετικές προϋποθέσεις. Συντελούν στην περιορισμένη ικανότητα του ανθρώπου για κοινωνική προσαρμογή, ενώ επιδρά δυσμενώς σε κάθε ψυχοδιαγνωστική και μαθησιακή διαδικασία.

Με τον όρο γλωσσική δυσλειτουργία εννοούμε τη συγκεκριμένη γλωσσική κατάσταση ενός ατόμου, με συγκεκριμένη αιτιολογία, κατά κύριο λόγο οργανική, με αντίστοιχη επίδραση επί των ψυχοδιανοητικών λειτουργιών, που έχει σαν αποτέλεσμα να επιβραδύνεται σημαντικά η γενικότερη μαθησιακή εξέλιξη του ατόμου. Είναι όμως δυνατόν αφού εντοπίσουμε  το αίτιο να βελτιώσουμε τη γλωσσική κατάσταση.

Με τον όρο γλωσσική διαταραχή εννοούμε  τη μερική, λιγότερο βαριά και περιορισμένης χρονικής διάρκειας γλωσσική κατάσταση ενός ατόμου με ελαφρές επιδράσεις στη ψυχοδιανοητική και κοινωνική εξέλιξη του, που μπορεί να εξαλειφτεί με κατάλληλες ψυχοπαιδαγωγικούς χειρισμούς. Αντίθετα, μπορεί να μετεξελιχτεί σε γενικευμένη γλωσσική διαταραχή.

Προβλήματα στη γλωσσική εξέλιξη

  Οι βασικές αιτίες που προκαλούν προβλήματα στην γλωσσική εξέλιξη  είναι:

·   Δυσμενείς κοινωνικές και οικογενειακές συνθήκες.

·      Γενετικοί παράγοντες ή εγκεφαλοπάθειες.

·      Βλάβες στην ακοή ή στην όραση.

·     Βλάβες της κυριαρχίας, βλάβες του φωνητικού μηχανισμού.

          βιβλιογραφία

     ΔΡΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Σύγχρονα θέματα της ειδικής παιδαγωγικής
                                                                                                                          ΕΚΔΟΣΕΙΣ :  ΑΤΡΑΠΟΣ

       ΔΡΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ:Ειδική παιδαγωγική των προβλημάτων.

 

  • παιδαγωγικές στρατηγικές παρέμβασης για την αγωγή καιειδική αγωγή του λόγου και της ομιλίας. Για να διαβάσετε το έγγραφο κάντε κλικ στο βέλος 

[wpdm_file id=29]